عصبي بودن چندان هم بد نيست
دانستن اينكه چگونه با اعتماد به نفس از زبان بدن استفاده كنيد، مي‌تواند شانس شما را براي توفيق در مصاحبه، افزايش دهد. شما مي‌توانيد از اين دانش براي پوشاندن نگراني خويش استفاده كنيد، اما اين موضوعي است كه نبايد در مورد آن خيلي حساسيت نشان دهيد. بسياري از متقاضيان كار به هنگام مصاحبه بسيار مضطرب و هيجان‌زده هستند و نمي‌خواهند تا مصاحبه‌كننده در مورد احساس دروني آنها چيزي بداند. با اين حال اضطراب و هيجان در چنين شرايطي كاملا طبيعي و عادي است. عصبي بودن شما حتي مي‌تواند مبين ارزشمند بودن اين كار و شغل براي شما باشد. اگر عصبي نباشيد و همانند يك آدم شاد و بي‌خيال رفتار كنيد، ممكن است اين تصور را ايجاد كنيد كه علاقه چنداني به آن كار نداريد. مصاحبه نه تنها به عنوان راهي براي تعيين بهترين و ماهرترين افراد و متقاضيان شغل قلمداد مي‌شود، بلكه به مصاحبه‌كننده اجازه مي‌دهد تا در مورد ديگر خصوصيات مصاحبه‌شونده نيز اطلاعاتي كسب شود. اين اولين مواجهه با فردي است كه شايد به زودي همكار شما شود. اگر اينگونه است، پس مصاحبه‌كننده (كه مي‌تواند رييس شما باشد) بايد شما را همان گونه كه هستيد بشناسد.
زبان بدن در جلسات
ارتباطات در يك جلسه به طور دائم برقرار است. در طول يك جلسه ممكن است افراد زيادي درگير صحبت كردن نشوند، اما تقريبا همه (اگر نه هر يك از افراد) به نمايش علائمي از زبان بدن مشغول هستند كه بيانگر احساس واقعي و دروني آنان است.
چنانچه رياست جلسه را برعهده داريد، دانستن اين نكته اهميت دارد كه آيا حضار به آنچه كه مي‌گوييد علاقه‌اي دارند يا نه؟ يا اينكه آيا با نظرات شما موافق، يا با آن مخالف هستند؟ شناسايي سريع علائم بي‌حوصلگي و مخالفت مخاطبان، در تغيير رويكرد شما به ارائه مطالب در صورت ضرورت، از اهميت بالايي برخوردار است. زماني كه متوجه مي‌شويد توجهات رو به كاهش است يا نگاه‌ها بدون چشم به هم‌زدن به شما دوخته شده است، اين مي‌تواند به مفهوم بي‌علاقگي آنان به موضوع طرح شده باشد. موضوع را كش ندهيد يا كاري كنيد كه شرايط از يكنواختي خارج شود. زماني كه مخاطبان مداوما سر خود را به علامت تاييد تكان مي‌دهند، اين بدان معني است كه آنها با آنچه مي‌گوييد موافق هستند. زماني كه مصاحبه‌كنندگان دست به سينه مي‌شوند، به بيني يا دور دهان خود دست مي‌زنند، به پشت صندلي خود تكيه مي‌دهند، و بدتر از همه اينكه سر خود را به علامت مخالفت تكان مي‌دهند، يعني با ايده‌هاي مطرح شده موافقتي ندارند. در اين شرايط به دقت راجع به اقداماتي بينديشيد كه مي‌تواند اوضاع را آرام كند. زماني كه يكي از مخاطبان نفس عميق مي‌كشد، شايد به اين مفهوم باشد كه مي‌خواهد سخنان شما را قطع كند و نظر خود را مطرح نمايد.
بهتر است به ديگر ژست‌ها و علائمي كه در زير آمده است نيز توجه كنيد:* تغيير تن صدا * اخم كردن * به زمين نگاه كردن * با نوك انگشتان دست روي ميز زدن *خروج از اتاق شما بايد به احساس دروني هر يك از حضار اشراف پيدا كنيد و به خاطر بسپاريد كه اين موضوع چگونه مي‌تواند بر عكس‌العمل ديگر حضار اثر بگذارد. اگر موضوع مورد بحث داغ‌تر از آن باشد كه بتوان آن را كنترل كرد، شايد بهتر باشد كه جلسه را به زمان ديگري موكول كنيد. برخي افراد احساساتي ممكن است علائم كاملا ملموسي را در حالت صورت و در زبان بدن از خود بروز دهند. شناسايي سريع اين علائم در طول جلسه مي‌تواند از بروز هرگونه انفجار و سرريز احساسات ناخواسته، جلوگيري كند.
اهميت برقرار كردن ارتباط و زبان بدن
بدون ترديد،ارتباطات به اندازه خود زندگي مهم است. نمي‌توان تصور كرد كه دنياي بدون ارتباطات چه اوضاعي خواهد داشت. حتي انسان‌هاي اوليه نيز سعي مي‌كردند راه‌هايي را براي برقرار كردن ارتباط ايجاد كرده تا شرايط را تسهيل كنند، بنابراين ضرورت اين موضوع در اين عصر مدرن كه همه چيز به سرعت اتفاق مي‌افتد، صدها بار بيشتر خواهد بود. ارتباطات در اشكال متنوع و گوناگوني محقق مي‌شود كه همگي ارزشمند است. شايد زبان بدن از آن جهت كه كمتر مورد توجه قرار گرفته است از وجوه ناشناخته‌اي برخوردار باشد، اما اين موضوع قطعا به مفهوم كم‌اهميت بودن يا كم اثربخش بودن آن نيست؛ زيرا زبان بدن از جمله فعاليت‌هايي است كه بيش از هر روش ارتباطي ديگر (اگرچه به صورت ناخودآگاهانه) به وسيله همه به كار گرفته مي‌شود. ما همگي از آن استفاده مي‌كنيم، اما به ندرت به اين استفاده توجه مي‌كنيم. زبان بدن يكي از قابل اعتمادترين منابع اطلاعات واقعي است. حركات، بلندتر از واژه‌ها سخن مي‌گويند و زبان بدن ترجمه كلامي اين مفهوم است. اگر زبان در ارائه يك مفهوم به عنوان يك عامل شناخته مي‌شود، آنگاه زبان بدن مي‌تواند روشي براي برقرار كردن ارتباط باشد. زبان بدن مبناي صحبت عملي است كه بلندتر از واژه‌ها به اجرا درمي‌آيد. زبان تن به طور طبيعي در دسترس همه ما قرار دارد و به صورت همزمان محقق مي‌شود. تمام چيزي كه براي استفاده از زبان بدن نياز داريد، دانش نحوه تعبير و به كارگيري آن به صورت كامل است. خودتان را از داشتن چنين مهارتي محروم نكنيد. بله، اين يك مهارت است. آنچه كه در اين نوشتار تقديم شد عبارت بود از همين مهارت‌ها كه مي‌تواند شما را در برقراري ارتباطات طي فعاليت‌هاي اجتماعي‌تان ياري كند. به شما پيشنهاد مي‌كنم كه اين قبيل مطالب را مكرر بخوانيد و به مطالب آن مراجعه كنيد تا اين مهارت را كسب كنيد و آن را ملكه ذهن خود قرار دهيد. توجه داشته باشيد كه مطالب ارائه شده همه چيز زبان بدن نيست و اين موضوع با اين مقالات تمام نمي‌شود. تجربه و عمل كردن به اين دانسته‌ها از مهم‌ترين عوامل در كسب اين مهارت به حساب مي‌آيد. تجربه كردن باعث مي‌شود تا مهارت استفاده از زبان بدن را عمق ببخشيد. زبان بدن يك امر مطلق نيست، اما قطعا به اثربخشي بيشتر شما در برقرار كردن ارتباطات مي‌انجامد.
منبع: دو ماهنامه توسعه مهندسي بازار